9 Ekim 2010 Cumartesi

Aç Kapıyı!

Sıcak dost rüzgar uğramaz sanırdım bu engebeli, dik vadiye.içimdeki heyecan, tozlu tabanlarıma haydi diyerek selamladı beni.diyemedim sen kimsin? Madem ırak yolların gelenisin, yanan ateşimin otur başına.Meşeden çay ikram edeyim.

- ”Anımsamadın beni, bilmiyorsun..ne önemi var ki! Gitmeye mahkum değil miyiz başka yerlere.” Dedi.”

- "Kapı yok.Uçunca ellerimin arasındasın.Ve o sensin” dedim deli rüzgara.Sen baş ucumdasın.Arananlar geldiğinde ben geldim demeyecek,hissedeceksin.Ve yine onu gözkapaklarında kıpırtıdabileceksin. Selam götür geldiğin yere.Selam Götür Geleceğim yere.Ayrılık demesen buna.

Sıcak dost sesi,ılgıt ılgıt dağlarda...Diyeceğim ansızın ben geldim. Aç kapıyı!

Hiç yorum yok:

YAĞMURUN SEVDASI